شاپور دوم

۱۸ آوريل سال ۳۳۱ ميلادي شاپور دوم (ذوالاكتاف) شاه ساساني وقت پس از سركوب شورشيان عرب در بحرين (اسپندگان)، كه در ايام طفوليت او از صحراي عربستان به اين جزيره مهاجرت كرده بودند، دستور داد كه هزاران تن از آنان به روستاهاي دوردست كرمان و مكران (جنوب بلوچستان امروز و غرب رود سند) تبعيد شوند. شاپور دوم پيش از تولد، شاه ايران اعلام شده بود و اعراب قبل از رسيدن او به سن رشد (و در زمان نايب السلطنه)، از خلاء قدرت در تيسفون (پايتخت وقت ايران) سوء استفاده كرده و از جمله دست به مهاجرتهاي غير مجاز به قلمرو ايران زده بودند كه وي بعدا آنان را به سخت ترين شكلي مجازات كرد. نوشته اند كه به تصميم شاپور دوم، كتف عرب ها را سوراخ كردند و آنان را به ريسمان كشيدند و به همين دليل، اعراب وي را ذوالاكتاف خوانده اند (مورخان رومي نوشته اند كه شاپور به خاطر شانه هاي پهن و گردن ستبر به ذوالاكتافمعروف شده است). وي در طول حكومت خود چند بار روميان را نيز شكست نظامي سخت داده بود.