نماد اشا وهشتا (اردیبهشت)

جشن اردیبهشتگان ( گلستان جشن ) ، اردیبهشت روز از ماه اردیبهشت برابر با  3 اردیبهشت در گاهشماری ایرانی می باشد.

به مناسبت برخورد روز اردیبهشت و ماه اردیبهشت در این روز ،مطابق معمول هر ماه پس از برخورد روز و ماه هم نام، جشنی موسوم به جشن اردیبهشتگان برگذار می شود.

اردیبهشت سومین روز از هر ماه در گاهشماری اوستایی است و ماه دوم هر سال ،که با آگاهی از سی و یک روزه بودن ماه های کنونی در نیمسال نخست بهار و تابستان ، جشن اردیبهشتگان برابر با دوم اردیبهشت ماه در گاهشمار ( تقویم ) نوین می باشد.

اَردی بهشت از واژه­ اوستایی «اَشه وَهیشته» و پهلوی «ارت وهیشت» به مانک ( معنی ) بهترین راستی و نام یکی از امشاسپندان (جاودانان مقدس) گرفته شده و جشن اردیبهشتگان برای ستایش از امشاسپند «اَشه وَهیشته» می باشد.در آئین باستانی ایرانیان به شش امشاسپند اعتقاد داشته اند.

ایرانیان در این روز لباس سپید که نماد پاکی است بر تن می­ کرده اند و با سرهای پوشیده با کلاه یا روسری ِسپید ، به آدُریان (آتشکده­ اصلی هر شهر) می­ روند و به نیایش اهورامزدا می پرداختند.

در اين جشن شهرياران بار عام می دادند و موبد موبدان آيينی را که مرسوم بوده در حضور پادشاه برگزار می کرد و همه را اندرز می گفت.سران هر گروه به پادشاه معرفی می شدند و هنرمندان مورد مرحمت واقع می گرديدند و بدريافت پاداش افتخار حاصل می کردند .اين روز به فرشته مقدس ارديبهشت تعلق دارد که مظهر پاکی و راستی و درستی و نماينده آيين ايزدی و نگهبانی آتشها با اوست .معمولا بايد در اين روز ارديبهشت يشت خوانده شود و به آتش توجه گردد .و به خاطر مقام و مرتبه ارديبهشت  امشاسپند اين جشن به نام اوست و نظر به همان صفات و کمالات است که ايرانيان قديم اين روز را جشن می گرفتند و خود را برای قبول صفات اين فرشته مقدس آماده می ساختند .

جشن ارديبهشتگان همان جشن گل است که در ميان ساير کشورها با تجليل فراوان بر پا می شود.

آوردن ۴ گوهران ( آب،باد،خاک،آتش )، یعنی آلوده نکردن محیط زیست و همچنین پاک نگه داشتن تن و اشویی روان از ویژگی های این جشن می باشد.

ابوريحان در باره اين جشن می نويسد:

 ارديبهشت ماه ؛ روز سوم آن اردی بهشت است و آن عيدی است که ارديبهشتگان نام دارد برای اينکه هر دو نام با هم متفق شده.اردی بهشت به معنی بهترين راستی است ؛ بعضی  گفته اند به معنای منتهای خير و خوبی است . ارديبهشت  فرشته آتش و نور است و اين دو با او مناسبت دارد و خداوند او را به اين کار موکل کرده و نيز ماموريت داده است علل و امراض را به ياری ادويه و اغذيه زائل کند و صدق را از کذب و حق را از باطل تميز دهد.

خلف تبریزی درباره جشن اردیبهشتگان می نویسد :

در این روز نیک است به معبد و آتشکده رفتن و از پادشاهان حاجت خود خواستن وبه جنگ و کارزار شدن، و معنی ترکیبی این لغت مانند بهشت باشد (این معنی درست نیست و مفهوم و واژه را در آغاز آورده است)، چه ارد به معنی شبیه و مانند آمده است و چون این ماه وسط فصل بهار است و نباتات در غایت نشو و نما و گل­ ها و ریاحین تمام شکفته و هوا در نهایت اعتدال، بنابراین اردیبهشت خوانند.

در اوستا – اردیبهشت یشت(یشت سوم) آمده است :

اردیبهشت امشاسپند را می‌ستایم، به درستی كه ستودن اردیبهشت امشاسپند به منزله ستودن همه امشاسپندان است كه اهورامزدا جای آسودن آنها را با كردار نیك حفظ می‌كند. و جای آسودن آنها در گروسمان اهوراست. گروسمان وی‍ژه اشوان است و هیچ یك از دروندان (دروغكاران) را بدان جای پر از آسایش و اشویی برای دیدار اهورامزدا راه نیست.

این جشن بر همه ایرانیان و ایران دوستان شاد باد،به امید زنده شدن دوباره فرهنگ جشن و مهرورزی در میان مردم پر افتخار  و سرزمین سربلندمان ایران .

برای آگاهی بیشتر از نام روزها و ماه ها و جشن های ایرانی به آدرس های زیر در همین وبلاگ مراجعه فرمایید:

ویراپ