کاخ چهلستون قزوین

۲ شهریور ماه سال ۹۵۶ خورشیدی برابر با ۲۴ آگوست در سال ۱۵۷۷ ميلادی، شاه اسماعيل دوم از سلسله صفوي كه مردي سفاك بود و شهر قزوين را به قتلگاه خاندان صفوی و رجال وقت تبديل كرده بود، ناگهان درگذشت. وي كه دو سال سلطنت كرده بود جانشين شاه طهماسب شده بود كه 43 سال سلطنت كرد. شاه طهماسب شهر قزوين را پايتخت ايران كرده بود. شاهان صفوی در عين حال خود را، ولو اسما رئيس مذهبی كشور نيز می پنداشتند؛ زيرا شاه اسماعيل اول شيعه اثنی عشری را مذهب رسمی ايران اعلام كرده بود و شاهان بعد از او خود را پاسدار اين مذهب مي دانستند. به لحاظ اهميتی كه صفويه برای خراسان قائل بود، يكی از پسران شاه وقت بايد در شهر هرات، مركز حكومتی خراسان، می زيست. پس از مرگ شاه اسماعيل دوم مقامات دولت و فرماندهان واحدهای قزلباش برادرش محمد را كه قبلا به دستور شاه اسماعيل دوم كور شده بود به سلطنت برداشتند تا  كسی مانع سوء استفاده ايشان از قدرت نشود. كار خودمختاری قزلباش به جايي رسيده بود كه زن شاه (مادر شاه عباس) را از قصر ربودند و در بيابانهای قزوين قطعه – قطعه كردند و به همين سبب، شاه عباس كه در هرات بود با لشكر خراسان به قزوين آمد و بر ضد پدر كودتا كرد و سپس دست به اصلاحات اداری و نظامی زد و با ايجاد يك ارتش ملی برای ايران، قزلباش را كه يك قشون متعلق به ايلها و عشاير بود مرخص كرد. شاه عباس بعدا پايتخت را از قزوين كه در آنجا مادرش را كشته بودند به اصفهان انتقال داد.