احمد شاه قاجار

سلطان احمد شاه قاجار، شاه وقت ايران كه به عادت سلاطين قاجاريه به سفر اروپا رفته بود از هفتم تا دهم آبان ماه 1298 خورشيدي (29 اكتبر تا اول نوامبر 1919 ميلادي) در لندن مورد پذيرايي مجلل و بي سابقه مقامات تراز اول انگلستان قرار گرفت، و دليل آن امضاي قرارداد نهم اوت (1919) دولت انگلستان با وثوق الدوله رئيس الوزراء وقت بود كه هنوز به دست مجلس نرسيده بود و انگليسي ها مي خواستند به صورتي رفتار كنند كه تاييد اين قرارداد را در ضيافتهاي رسمي لندن از زبان سلطان احمد شاه بيرون بكشند و سند قرار دهند و مقدمات اجراي آن را فراهم سازند.
وثوق الدوله و دو تن از وزيرانش با دريافت پول نقد به عنوان رشوه اين قرارداد را امضاء كرده بودند كه به موجب آن ادارات و ارتش ايران در كنترل انگليسي ها قرار مي گرفت كه دستمزد اين انگليسي ها هم بايد از خرانه تهران پرداخت مي شد. به علاوه، با پول ايران هر نوع اسلحه و مهمات كه افسران انگليسي نظر مي دادند بايد براي ارتش ايران خريداري مي شد و چون ايران پول لازم براي اين پرداختها را نداشت قرار بود اين پول را انگلستان به صورت وام به ايران بدهد و براي استهلاك آن گمركات و منابع ديگر را كه درآمد داشتند در اختيار بگيرد و با اين قرارداد، انگلستان با توجه به كنار رفتن روسيه از صحنه ايران در پي انقلاب اكتبر 1917، مالك الرقاب وطن ما مي شد.

                                          

                        لويد جورج نخست وزير وقت انگلیس

در ضيافتهاي رسمي كه جورج پنجم پادشاه و لويد جورج نخست وزير وقت انگلستان هم حضور داشتتند، مقامات انگليسي در نطقهاي رسمي خود قرارداد نهم اوت را عامل اتحاد، تحكيم دوستي و همكاري دو دولت قلمداد كردند و بالاخره در يكي از اين ضيافتها از زبان سلطان احمد شاه جمله اي را كه مي خواستند حاضران بشنوند بيرون كشيدند كه در آن تلويحا و به گونه اي غير مستقيم از چنان قراردادي ابراز خرسندي كرده بود. انگليسي ها همين اشاره را سند قطعيت يافتن قرارداد قرار دادند و يكطرفه به اجراي آن پراختند و ....
سلطان احمد شاه كه بر خلاف بيشتر سلاطين قاجار، فردي نسبتا آگاه از مسائل و امور بود بعدا بارها گفته بود كه متوجه اين كلك انگليسي ها بود و «بله» را نگفت زيرا حق گفتن آن را هم نداشت. وي تنها از دوستي دو ملت و تحکيم اين دوستي ابراز خرسندي كرده بود كه تعريفي عمومي (جنرال) است و نمي توان آن را مخصوصا در دوران مشروطيت و وجود پارلمان سند قرارداد. مورخان، احمد شاه را مردي وطندوست توصيف کرده اند ولي در زمان او، ايران از يك بحران بيرون نيامده در بحران ديگري فرو مي رفت و درآمد دولت به علت عادت نداشتن ايرانيان به دادن ماليات نزديك به صفر بود.