گستره ایران زمین در دوران اشکانیان

شيوع طاعون در آسيای غربی سبب شد كه 14 ژانويه سال 165 ميلادی، ( وروس) از جانب برادر خود مارکوس اورليوس،امپراتور وقت روم به دو ژنرال رومی كاسيوس و ماركوس دستور بازگشت به اروپا را دهد. اين دو ژنرال در اواخر سال 164 از فرات گذشته و خسرو ژنرال ايرانی را مجبور به عقب نشينی به سوي تيسفون كرده بودند.
حالت خصومت ميان دو كشور پس از انتصاب تيگران از سوی بلاش سوم شاه وقت ايران به پادشاهی ارمنستان در سال 161 آغاز شده بود و حملات نظامي ژنرال خسرو به متصرفات روم، امپراتور و سنای اين كشور را خشگمين ساخته بود به گونه ای كه ( وروس ) كنسول دوم (فرد شماره 2 امپراتوری) را مامور گرفتن انتقام از ايران كردند. وروس اواخر سال 162 وارد سوريه شد و به ايران پيشنهاد سازش داد كه پيشنهاد او رد شد و جنگ آغاز گرديد و ارتش ايران پس از چند نبرد در جنوب غربی كاپادوكيه (تركيه امروز ) دست به عقب نشينی زد.
در طول بيش از هفت قرن جنگ و ستيز ميان دو ابر قدرت وقت؛ اين، يكي از دو ــ سه مورد ناكامی ايران در اين جنگ ها بود.
 نظاميان رومس كه در سال 165 به اروپا باز گشته بودند بيماری طاعون را از شهر رم تا آلمان و فرانسه پخش كردند و تا پايان سال 166 ميلادی نزديك به يك سوم نفوس اروپای مركزی و جنوبی از اين بيماری درگذشتند. اين رويداد 1748 سال بعد در پايان جنگ جهانی نخست تكرار شد، اين بار سربازان بازگشته از جنگ، ويروس آنفلو آنزا را با خود به شهرهايشان بردند و باعث مرگ 23 ميليون تن از جمله در ايلات متحده آمريكا شدند كه بيش از سه برابر کل تلفات جبهه ها بود.