سفال نبشته منشورملل  متحد كه  كوروش در اكتبر 539 پيش از ميلاد آن را اعلام كرده بود و در جهان به « استوانه كوروش = سايرس سيلندر » معروف است.

سيزدهم اكتبر( 21 مهر ماه ) سال 539 پيش از ميلاد كوروش بنيادگذار كشور ايران ،کورش از پدری پارس و مادری ماد به دنیا آمد ، ( مادها شامل دو بخش بودند : ماد بزرگ که شامل آران و آذرابادگان امروزی می باشد و ماد کوچک که تشکیل شده است از کردستان بزرگ و لرستان امروزی ، مردمی تمامی این مناطق بازمانده و از نسل مادها می باشند که طوفان حوادث در گویشهای مردم این مناطق دگرگونی هایی ایجاد نموده و بخشی از آنان را نیز از سرزمین مادری دور فتانده است، ولی نژاد مردمان این مناطق از تبار مادها و آریان می باشند و خواستگاه این مردم ایران یعنی سرزمین آریایی ها می باشد) و نخستين شاه سراسری آن، بابل را متصرف شد،دولت بابل از زمان نبوكدنزر دومNebuchadnezzar (بخت النصر) راه ستمگری نسبت به مردم خود و ملل ديگر را در پيش گرفته بود . 13 اكتبر را «پروفسور بليك» به استناد كتب دينی در دايره المعارف كليسای مسيح درج كرده است و آن را كاملا دقيق می داند و 29 اكتبر (7 آبان ) سالروز تكميل تصرف قلمرو امپراتوری بابل(بابيلونBabylon) به دست ارتش ايران است و در همين روز (29 اكتبر 539 پيش از ميلاد) كه از آن به عنوان نخستين«منشور ملل» نام برده می شود و سفال نبشته آن معروف به استوانه کوروش (عكس بالا) موجود است صادر شد ، از این روی 7 آبان توسط یونسکو  روز جهانی کورش نامیده شده است. بابل شهری در جنوب عراق امروز بود (80 کيلومتری جنوب بغداد امروز و در کنار فرات) و پايتخت دولتی بود كه قلمرو آن تا مديترانه از جمله فلسطين امروز ( جودا Judah) امتداد داشت. شهر بابل بارويی بسيار مستحكم داشت و طبق برخی نوشته ها تصرف آن توسط ارتش ايران، 16 روز طول كشيد.
تصرف بابل در بيستمين سال ايجاد دولت واحد (مركزی) ايران (درسال 559 پيش از ميلاد که مبدا تاريخ نيز قرار گرفته بود) مركب از مناطق مسكونی سه طايفه پارس و ماد و پارت صورت گرفت كه هر سه طايفه از قبيله بزرگ آرين ها ( آريايی ها ) بودند كه به فلات ايران مهاجرت كرده بودند و برای خود دولتهای محلی تشكيل داده بودند. پدر كوروش از پارسها و مادرش از مادها بود.
بايد توجه داشت كه آرين ها تنها گروه انسانی بودند كه در عهد باستان ، به صورت ساير ملل معاصر خود، بت پرست نبودند و از يك مدنيت پيشرفته برخوردار بودند و نسبت به يكديگر مهر و محبت فراوان داشتند و رعايت قانون و اخلاق از خصوصيات بارز آنان بود.
مضمون چند اصل از منشور 29 اكتبر كوروش بزرگ (سايرس ذا گريت) از اين قرار است : مردم در رعايت آداب، رسوم و مذهب خود آزادند و قوانين محلی به همان صورت سابق اجرا خواهند شد. استقلال داخلی سرزمين ها محترم و محفوظ خواهد بود. تنها تغييري كه به وجود خواهد آمد اين است كه مناطق كه قبلا كشورهای كوچك و ضعيفی بودند و هميشه دغدغه تعرض ديگران و زور گويی حاكمان خود را داشتند از اين پس بخشي از يك امپراتوری بزرگ مشترك المنافع (اتحاديه ملل) خواهند بود كه ضامن صلح، ثبات و آرامش آنها است كه در سايه آن هرگونه پيشرفت، به ويژه تجارت ميسر و «حكومت قانون» تضمين خواهد بود و خودسری مشاهده نخواهد شد اسيران جنگی پس از اتمام جنگ بايد آزاد و به میهن خود بازگردانده شوند و فروش آنان و مصادره اموال اكيدا ممنوع خواهد بود. شهربان هر منطقه مسئول جان، مال و حيثيت هر يك از اتباع آن منطقه است و ....
 ( کاری که نو استعمار کنونی معکوس آن را  انجام می دهد و برای تسلط بر کشورها و منابعشان و وابستگی بیشتر آنها دست به تجزیه کشورها می زند تا همیشه وابسته بمانند و هیچ گاه رنگ صلح و آرامش را نبینند و همیشه از کشور مادر و یا کشورهای هم ریشه و هم فرهنگ دور و به استعمار نو بپیوندند و همیشه در معرض خطر باشند همانند کشورهای منطقه قفقاز و آسیای میانه و حتی کشور کوچکی همانند کویت که در ظرف ۳ ساعت فتح شد و کشورهای یوگوسلاوی سابق که پس از فروپاشی جنایایت فراوانی در آنها روی داد و برا ی همیشه وابسته به غرب شدند ،سیاست کشورهای غربی تجزیه و ایجاد اختلاف در اقوام کشورهای دارای پتانسیل پیشرفت و تحت عناوین هویت طلبی و مقایسه مجازی با کشورهای جدا شده و نوید آینده درخشان و ایجاد حس ناسیونالیستی شدید در مخالفین تجزیه و ایجاد جنگ های داخلی و در نتیجه تجزیه می باشد وگرنه کشورهای غربی مدافع هیچ حقوقی نیستند و همگی پس از کشتارهای میلیونی از یکدیگر و دارای اختلافات ریشه دار و عمیق دست به ایجاد اتحادیه و کشورهایی بزرگتر می زنند تا بتوانند نیرومندتر و دارای قدرت چانه زنی سیاسی و ثروت اندوزی در جهان باشند و بتوانند بر کشورهای کوچک استیلا پیدا کنند ،بر ماست که در دام این قولها و کارتلهای ثروت و استعماری نیفتیم و به سوی وحدت و یکپارچگی و پیشرفت گام برداریم چون تاریخ گواه  آن است که ایرانیان فارغ از اینکه از چه قوم و طایفه ای باشند هنگام وحدت دست به کارهای بسیار بزرگ و جهانی زده اند ،البته هوشیاری سیاستمداران و فرهیختگان در راهبرد پیشرفت ایران نقش به سزایی دارد،به امید ایرانی پیشرفته و مرفه و ایرانیان سر بلند و خوشبخت).

مضمون آن قسمت از منشور كوروش كه در آن اختصاصا مردم بابل مورد خطاب قرار گرفته اند به اين شرح است: بابليان نبايد نگران باشند، احدی به اسارت گرفته نمی شود، اموال كسی مصادره نخواهد شد مگر پس از رسيدگی كامل به جرمی كه مرتكب شده و پس از تاييد شخص او (كوروش)، سربازان فاتح حق خريد بدون پرداخت عوض و نيزچشم داشتی به مال ديگران نخواهند داشت و بدرفتاری نخواهند كرد و اگر تخلفی ديده شود شخصا رسيدگی خواهد كرد و ....
 كوروش بزرگ سپس اسيران بنی اسرائيل را كه پاره اي از آنان از سال 586 پيش ازميلاد در بابل بازداشت بودند آزاد كرد و با هزينه ايران به میهن خود باز گردانيد و هزينه تجديد بنای منازلشان را از خزانه دولت ايران پرداخت كرد. وی همچنين دستور داد بنادر صور و صيدا در فنيقيه (لبنان امروز) كه توسط بابلی ها ويران شده بودند با هزينه ايران باز سازی شوند. نبوكدنزر دوم امپراتور بابل در حمله سال 586 پیش از ميلاد به مناطق ساحلی مديترانه خرابی های فراوان به بار آورده بود و اسراييلی هايی را كه در برابر او مقاومت كرده بودند به بابل منتقل و به عنوان اسير در اين شهر بازداشت كرده بود.
 كوروش بزرگ از بابل به فرعون مصر كه قدرت بزرگی در جهان آن روز بود پيام فرستاد كه اگر بر ضد ايران توطئه نكند و در صدد تعرض بر نيايد اطمينان داشته باشد كه سرزمين او مورد حمله ارتش ايران قرار نخواهد گرفت. كوروش اين پيام را پس از آن فرستاد كه شنيد فرعون نگران حمله ارتش ايران است و به اين ترتيب از او رفع نگرانی کرد.
كوروش بزرگ هنوز در بابل بود که اعلام داشت که از آن پس شهرهای همدان، شوش و بابل پايتخت نوبتی ايران خواهند بود تا تبعيضی ميان شهرها نباشد. از نظر او همه شهرهای ايران هم ارزش خواهندبود، ولی پس از مرگ، مايل است او را در «پاسارگاد» دفن كنند و در هر جا كه بميرد كالبدش بايد به پاسارگاد پارس منتقل شود. «تاريخ» نشان داد كه اين وصيت دقيقا به اجرا در آمد و آرامگاه او ــ مردی كه مورد احترام جهانيان است و در کتب دينی از او به نيکي ياد شده است ــ در پاسارگاد قرار دارد و گذشت زمان هنوز به آن گزند وارد نساخته است.
به اين ترتيب، مهرماه براي ايرانيان به اين مناسبت ها هم ماهي بزرگ است.