بی سیم قصر (بی سیم پهلوی واقع در خیابان شمیران، چهار راه سید خندان امروز) که دکلهای آن هنوز از آن زمان باقی مانده اند ششم اردیبهشت 1305 (26 آوریل1926) گشایش یافت و ایران مجهز به مخابرات (تلگراف) بدون سیم شد. مقدمات این کار با کمک آلمانی ها دوسال طول کشیده بود. پیش از اتمام کار، رضا شاه (پهلوی اول) آرزوهای خود را برای ایران نوشت و در زیر پایه این دکلها قرار داد.
14 سال بعد در چهارم اردیبهشت (24 آوریل1940) رادیو تهران در همین محل و با استفاده از دو فرستنده 20 کیلو واتی و دو کیلو واتی موجود ویژه ارسال تلگرام آغاز بکار کرد.
برنامه های رادیو تهران در آغاز کار «من درآوردی» بود و با استاندارد بین المللی مطابقت نداشت. گویندگان، اعضای دسته های ارکستر و نویسندگان گفتار باید هر روز مسیر تهران تا باغ بی سیم را که متعلق به وزارت پست و تلگراف بوده است طی می کردند و همه تلاش خود را بکار می بردند تا دیر به مقصد نرسند. اخبار در دو نسخه تهیه و به دو موتوسیکلت سوار داده می شد تا اگر فرضا یکی از آنان ضمن راه (تهران به بی سیم) دچار حادثه غیر مترقبه شود، دیگری به موقع، اخبار را به دست گوینده برساند. بی سیم قصر اینک به سبب گسترش تهران تقریبا در قلب شهر قرار گرفته است. قسمت های اداری و تنظیم خبر در شهر و عمدتا در خیابان سوم اسفند، خیابان لاله زار و میدان ارگ مستقر بودند و خبرگزاری پارس که در سال 1934 طبق الگوی خبرگزاری آناتولی (ترکیه) تاسیس شده و وابسته به وزارت امور خارجه بود بعدا به سازمان رادیو ضمیمه شد و سازمان رادیو و خبرگزاری و سپس اداره تبلیغات و آنگاه سازمان انتشارات و رادیو نام گرفت و رادیو ایران طبق قانون، از سال 1350 (1971) به تلویزیون ملی ملحق و سازمان ملی رادیو تلویزیون (صدا و سیمای ایران) نام گرفت و قسمت های اصلی و خبر از میدان ارگ به خیابان جام جم منتقل شد. دوران درخشان رادیو ایران و خبرگزاری پارس (ایرنا) مربوط به زمان مدیریت نصرت الله معینان است که بعدا وزیر این موسسات (ارشاد امروز) شد و اینک در فرانسه زندگی می کند