گستاخی رومیان
سکه اردوان یکم اشکانی
اردوان يكم در آذر ماه سال 126 پیش از
میلاد دستور آزادی سه هزار اسیر رومی را داد . آنها با لباس مبدل برای ایجاد هرج و
مرج و جاسوسی از مرزها گذشته و خود را به شهرهای ایران رسانیده بودند . بعضی از این اسیران بیش از 10 سال در
زندان بودند آنها براحتی به زبان پهلوی (زبان آنروز ایرانیان) سخن می گفتند ، روزی
که اسرا از پایتخت ایران خارج می شدند یکی از آنها مغرورانه به نوجوانی ایرانی که
به آنها نگاه می کرد گفت : خورشید ما را از شرق به غرب کشاند و ما آزاد شدیم .
نوجوان هم خندید و گفت آخر خورشید در مشت پادشاهان ایران است ! و آنها شما را
پیاپی به غرب می بخشند !
دانای ایرانی
ارد بزرگ می گوید : در کاخ های ویران شده نامداران سرزمینمان ایران می توان هزاران هزار چشمه
جاری دید ...می توان فریادهای دادگستر آنها را شنید ... و تنهایی را از یاد برد .
این پرسش در ذهن
ایجاد می شود آیا آن اسرا پیام مهر ایرانیان را حس کردند ؟!
خیر
پس از سال ها
توطئه ، پنجاه سال بعد از این حادثه ده ها هزار رومی وارد ارمنستان و آذربادگان
ایران شدند .
مهر و سخاوت
ایرانیان به شرق و غرب ، شمال و جنوب چه بازده ایی داشت ؟ جز پررویی ، گستاخی و
زیاده خواهی ؟...
ياسمين آتشی